Dia 1,2 Niobium Wire

Dia 1,2 Niobium Wire

Το 1864, η Demagniya μείωσε το χλωριούχο νιόβιο σε υδρογόνο για πρώτη φορά για να σχηματίσει ένα μέταλλο νιοβίου. Παρόλο που ήταν σε θέση να παράγει μέταλλο ταντάλιο χωρίς νάτριο το 1866, δεν ήταν παρά στις αρχές της δεκαετίας του 1900 ότι το νιόβιο ήταν εμπορικά διαθέσιμο: νήμα βολβού. Το νιόβιο απομακρύνθηκε ταχέως από το βολφράμιο, επειδή το βολφράμιο είχε υψηλότερο σημείο τήξης από το νιόβιο και ήταν πιο κατάλληλο ως υλικό νήματος. Στη δεκαετία του 1920, διαπιστώθηκε ότι το νιόβιο μπορεί να ενισχύσει τον χάλυβα, που υπήρξε η κύρια χρήση του νιοβίου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Eugene Kunzler και άλλοι στην Bell Labs διαπίστωσαν ότι ο κασσίτερος νιοβίου διατηρεί την υπεραγωγιμότητα κάτω από ισχυρά ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, καθιστώντας το νιόβιο στην πρώτη ουσία να αντέχει σε υψηλά ρεύματα και μαγνητικά πεδία . Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαγνήτες υψηλής ισχύος και ηλεκτρομηχανικά. Αυτή η ανακάλυψη ώθησε την παραγωγή πολυκλωνικών καλωδίων 20 χρόνια αργότερα. Αυτός ο τύπος καλωδίου, όταν τυλίγεται σε ένα πηνίο, σχηματίζει ένα μεγάλο, ισχυρό ηλεκτρομαγνήτη που χρησιμοποιείται σε περιστρεφόμενα μηχανήματα, επιταχυντές σωματιδίων και ανιχνευτές σωματιδίων.