Αλγόριθμος σαρωτή κώδικα C39

Σάρωση γραμμωτού κώδικα

Το C39 αναπτύχθηκε από τον Dr. David Allais και τον Ray Stevens του Intermec το 1974. Ο αρχικός τους σχεδιασμός περιελάμβανε δύο ευρείες ράβδους και έναν ευρύ χώρο σε κάθε χαρακτήρα, με αποτέλεσμα 40 πιθανούς χαρακτήρες. Η απομάκρυνση ενός από αυτούς τους χαρακτήρες ως ένα πρότυπο εκκίνησης και διακοπής έμεινε 39 χαρακτήρες, που ήταν η προέλευση του κωδικού ονόματος 39. Τέσσερις χαρακτήρες στίξης προστέθηκαν αργότερα, χρησιμοποιώντας χωρίς ευρείες ράβδοι και τρεις μεγάλους χώρους, επεκτείνοντας το χαρακτήρα που ορίστηκε σε 43 χαρακτήρες. Ο κωδικός 39 αργότερα τυποποιήθηκε ως ANSI MH 10.8 M-1983 και MIL-STD-1189. Το MIL-STD-1189 έχει ακυρωθεί και αντικατασταθεί από την ANSI/AIM BC1/1995, ομοιόμορφη συμβολική προδιαγραφή-κωδικός 39.

Το C39 (επίσης γνωστό ως Alpha39, κωδικός 3 από 9, κωδικός 3/9, Τύπος 39, USS Code 39 ή USD-3) είναι ένα μεταβλητό μήκος, διακριτή συμβολική συμβολική κώδικα.

Η προδιαγραφή C39 ορίζει 43 χαρακτήρες, που αποτελούνται από κεφαλαία γράμματα (a έως z), αριθμητικά ψηφία (0 έως 9) και διάφορους ειδικούς χαρακτήρες (-,., $, /, +, %Και χώρο). Ένας πρόσθετος χαρακτήρας (που υποδηλώνεται '*') χρησιμοποιείται τόσο για εκκίνηση όσο και για διακοπές. Κάθε χαρακτήρας αποτελείται από εννέα στοιχεία: πέντε μπαρ και τέσσερις χώρους. Τρία από τα εννέα στοιχεία σε κάθε χαρακτήρα είναι ευρεία (δυαδική τιμή 1) και έξι στοιχεία είναι στενά (δυαδική τιμή 0). Η αναλογία πλάτους μεταξύ στενού και ευρείας δεν είναι κρίσιμη και μπορεί να επιλεγεί μεταξύ 1: 2 και 1: 3.

Ο ίδιος ο γραμμικός κώδικας δεν περιέχει ένα ψηφίο ελέγχου (σε αντίθεση με-για παράδειγμα-κώδικα 128), αλλά μπορεί να θεωρηθεί αυτοεξυπηρέτηση με το σκεπτικό ότι μια ενιαία λανθασμένα ερμηνευμένη ράβδος δεν μπορεί να δημιουργήσει άλλο έγκυρο χαρακτήρα. Ενδεχομένως το πιο σοβαρό μειονέκτημα του κώδικα 39 είναι η χαμηλή πυκνότητα δεδομένων του: απαιτεί περισσότερο χώρο για να κωδικοποιήσει τα δεδομένα στον κωδικό 39 από ό, τι, για παράδειγμα, στον κωδικό 128. Αυτό σημαίνει ότι τα πολύ μικρά αγαθά δεν μπορούν να επισημανθούν με έναν κωδικό 39 βασισμένο στον γραμμωτό κώδικα. Ωστόσο, ο κωδικός 39 εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από ορισμένες ταχυδρομικές υπηρεσίες (αν και η καθολική ταχυδρομική ένωση συνιστά τη χρήση του κώδικα 128 σε όλες τις περιπτώσεις [1]) και μπορεί να αποκωδικοποιηθεί με σχεδόν οποιοδήποτε αναγνώστη γραμμωτού κώδικα. Ένα πλεονέκτημα του κώδικα 39 είναι ότι, δεδομένου ότι δεν χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα ψηφίο ελέγχου, μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί σε ένα υπάρχον σύστημα εκτύπωσης προσθέτοντας μια γραμματοσειρά γραμμωτού κώδικα στο σύστημα ή τον εκτυπωτή και στη συνέχεια να εκτυπώσει τα ακατέργαστα δεδομένα σε αυτή τη γραμματοσειρά.